Als mentor heb je beperkte tijd, beperkte mogelijkheden. Er is kortdurend contact en nu zelfs alleen online. Hoe blijf je dan die mentor die beschikbaar en te vertrouwen is, waar leerlingen terecht kunnen? En wanneer stuur je door?

Je volgt onderwijs en het lukt niet. Je ervaart stress, tegenzin, je bent niet meer gemotiveerd. Je bent je zelfvertrouwen kwijt. Je loopt vast: er moet iets gebeuren zodat jij weer energiek en met plezier verder kunt.

Je merkt dat je echt geen zin hebt in bepaalde taken en dat je die steeds voor je uitschuift. Je weet dat je daardoor in moeilijkheden komt en daarvan krijg je stress. Je wil dit patroon doorbreken en begrijpen waarom je dit doet zodat je ruimte in je hoofd krijgt en je taken op tijd afmaakt.

Iedereen zit achter het scherm. Je mist de verbinding, het contact, de motivatie, de energie. Hoe krijg je die terug? Ook online. Je wil het liefst met passie, gedreven en daar waar je het voor doet, voor je leerlingen, je studenten, volop aanwezig in je team, bijdragen aan goed onderwijs.

Feedback krijgen wordt vaak ervaren als bedreigend. En voor veel mensen is feedback geven spannend. Feedback zit vaak vol oordelen en voelt vaak als een persoonlijke aanval. Maar feedback kan zoveel kracht bevatten wanneer deze oordeelloos is naar jou als persoon en zich richt op specifiek gedrag of resultaat. Dan wordt feedback de cruciale bouwsteen voor groei en ontwikkeling.

Niemand wil het label faalangst opgeplakt krijgen. Het label wordt meestal veel te groot gemaakt. Faalangst is irreële angst voor de nadelige consequentie van iets dat nog niet heeft plaatsgevonden. Faalangst is de angst om te falen, tekort te schieten of om aan bepaalde verwachtingen van jezelf of anderen niet te kunnen voldoen. Je wil je niet langer laten lamleggen door faalangst maar faalangst omdraaien tot motivatie.